In een landschap dat voortdurend verandert, staat één pijler in België al acht decennia rotsvast: de sociale zekerheid. Afgelopen weekend was het 80 jaar geleden dat vakbondsleiders en werkgevers in de schaduw van de Tweede Wereldoorlog het Sociaal Pact overeenkwamen.

Ons Belgisch sociaal overlegmodel zorgt ervoor dat de evenwichten bewaard blijven. Extreemrechts wil de bazen meer macht geven en de bedrijven meer cadeaus.

Onze sociale zekerheid is een hoogtepunt van onze westerse beschaving. Door de miljarden die we een volgende regering moet zoeken, kijken liberale en rechtse politici nu al naar onze sociale zekerheid. Als we hen zouden laten doen, dan zouden we onszelf gewoon kapotbesparen. Dat moeten we ten alle tijden vermijden. 

Een volgende federale regering zal geconfronteerd worden met een onmogelijke besparingsopdracht als we Europa vrije baan geven. Terwijl ze moet gaan voor een sociaal en sterk beleid dat goed is voor de mensen en onze welvaart niet naar de vaantjes helpt.

Op 9 juni vinden niet alleen verkiezingen plaats in ons land. In heel Europa kunnen mensen naar de stembus om hun vertegenwoordigers in het Europees parlement te kiezen. Om Europa een sterke duw te geven in sociale richting.

Als we onze klimaatdoelstellingen willen halen, dan is een breed en sterk openbaar vervoer van cruciaal belang.

Het statuut van samenwonende is volkomen onrechtvaardig en duwt mensen in armoede. Dat is onaanvaardbaar.

Armoedebestrijding moet in een volgende bestuursperiode prioritair zijn. Bestaanszekerheid is daarin de leidraad. Iedereen moet zekerheid hebben over morgen. Wij brengen alvast vijf strategische, sociale en sterke actiepunten aan.